بررسی تأثیر ساختار مالکیت بر ارزش شرکت های دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از داده های ترکیبی

مقدمه: هدف این پژوهش بررسی تأثیر ساختار مالکیت از منظر تمرکز مالکیت و درجه کنترل بر ارزش شرکت های دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. روش پژوهش: در این پژوهش برای آزمون فرضیه های مطرح شده از داده های ترکیبی استفاده شده است. تأثیر تمرکز مالکیت بر ارزش شرکت از طریق پنج متغیر به عنوان معیارهای تمرکز مالکیت بررسی شده است. هم چنین، از متغیر کیو توبین برای اندازه گیری ارزش شرکت ها استفاده شده است. نمونه آماری شامل 28 شرکت در بازه زمانی 1391-1387 است که در صنعت دارو فعالیت داشته اند. فن آماری مورد استفاده در این پژوهش از نوع رگرسیون خطی چند متغیره است و برای تجزیه و تحلیل داده های آماری از نرم افزار sas نسخه 1/9 استفاده شده است. یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که متغیرهای جمع سهام سهامداران اصلی، لگاریتم طبیعی جمع سهام سهامداران اصلی، درصد سهام سهامداران اصلی، جمع مربعات درصد سهام سهامداران اصلی و لگاریتم طبیعی درصد سهام سهامداران اصلی به عنوان معیارهای تمرکز مالکیت و هم چنین، متغیرهای حقیقی یا حقوقی بودن سهامداران اصلی و درجه کنترل بر ارزش شرکت تأثیرگذار نیست. نتیجه گیری: به طور کلی، تفسیر یافته های پژوهش بیانگر این است که بین تمرکز مالکیت و ارزش شرکت در صنعت دارو، از نظر آماری رابطه معناداری وجود ندارد. افزون براین، نوع سهامدار اصلی و درجه کنترل بر ارزش شرکت تأثیرگذار نیست.   واژه های کلیدی: ارزش شرکت، تمرکز مالکیت، حاکمیت شرکتی، داده های ترکیبی، ساختار مالکیت.